Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Sinan Kıvrak, üniversite tercihi yapacak adaylara ve ailelerine tavsiyelerde bulundu.
Üniversite tercihi yaparken öğrencilerimizin dikkat etmesi gereken en önemli şey seçtikleri mesleği kendileriyle beraber mezara götüreceklerini bilmeleridir. Yani bu iş artık mezara kadar sizinle beraber gidecek. O yüzden sevdikleri bir işi yapmaları gerekiyor. Sevdikleri işi yapmak demek 1 iki sene sevdikten sonra 3. sene nefret edecek bir şey değil. 'Bir daha dünyaya gelsem tekrar elektronik mühendisi olurum' diyebilmeleri gerekiyor. Bu şekilde sevmeleri gerekiyor. Bu amaçla da önce kendilerini iyi tanımaları, sonra da yapacakları mesleği iyi tanımaları gerekiyor.
Masa başında yarım saatten fazla oturamayan bir öğrencinin mühendis olması mümkün değildir. Seçmesin yani mühendis olmasın o arkadaşımız. Çünkü öyle projeler var ki başına oturduğunuz zaman 8 saat 10 saat boyunca sürekli olarak çalışmanız gerekiyor. Kafanızda bir şeye, bir sisteme odaklanamıyorsanız bir projeyi yapamayabilirsiniz, projenin sonunu getiremeyebilirsiniz. Yani mühendisliğin kural kaidesi mühendis olacak arkadaşlar en azından bir işe başladığında bitinceye kadar olan süreç zarfında kesinlikle kafasını ve bedenini o işin haricinde başka bir şeye odaklamaması gerekiyor.
Bizim zamanımızdaki iyi üniversite tâbiri artık iyi üniversiteden iyi ekip tâbirine gelmeye başladı. Ve il bazında üniversiteler önem kazanmaya başladı. Yani siz savunma sanayiinin hiç olmadığı bir yerde ki elektronik mühendisliğinde savunma sanayiinde çalışacağım derseniz çok başarılı olamazsınız hatta hiç başarılı olamazsınız. Bu konuda çalışmak istiyorsanız savunma sanayiinin olduğu bir yerde okumak zorundasınız.
Otomobille alakalı çalışmak istiyorsanız Kocaeli'nde, Bursa'da çalışmalısınız. Hangi üniversite olduğunun çok fazla önemi yok. Diğer türlü de bir üniversitenin adı çok iyi olabilir, puanı çok yüksek olabilir ama sizin orada bir laboratuvar imkanınız olmayabilir, çalışacak bir ekibiniz olmayabilir. Çalışacak bir ekibiniz yoksa, laboratuvarınız yoksa uzaktan eğitimden, açıköğretimden bir farkı yok üniversitenin.
Bizim zamanımızdayken elektronik mühendisliği puan olarak tıp fakültelerinden yüksekti. Fakat sevdiğimizden dolayı elektronik mühendisliğini tercih ettik. Şu anda tıp fakültesinin puanı elektronik mühendisliğinden daha fazla. Sebep; çabucak iş bulması, yüksek ücretle çalışması, toplumdaki itibar kişileri buraya yönlendiriyor. Fakat burada şu problemle karşılıyoruz. Kişi sevmediği mesleği yapmak zorunda kalıyor.
Kötü meslek yoktur, sevilmeyen meslek vardır. Sevgilerek yapılan her meslek kişiye para kazandırır, itibar kazandırır, her şeyden önce psikolojisi ve sağlığını kazandırır. Eğer bir mühendis işini seviyorsa 'biz çok çalıştık, dirseğimizi çürüttük' diyen bir hekimin sözlerini söyleyebilen bir mühendis 'biz laboratuvardan çıkmadık, sürekli piyasanın ihtiyaçlarına göre proje yaptık' demiş olsa mezun olmadan iş buluyor.
Bakın şu anda dehşet derecede mühendis ihtiyacı var. Herkes mühendis arıyor. Yani öyle bir tezat var, herkes diyor ki mezun iş bulamıyor. Peki benden şu anda 10 15 tane mühendis isteniyor ve ben mühendis veremiyorum, gönderemiyorum. Ama insanlar diyor ki 'hocam sizin tedrisatınızdan geçmiş, laboratuvarda çalışmış, bizim çalıştığımız konularda tecrübesi olan arkadaş varsa maaş problem değil' diyorlar. Ama piyasaya çıktığımız zaman bir sürü işsiz kalıyor. Yani mühendis iş bulamıyor, hayır tekrar söylüyorum, iş mühendis bulur.
Yani şu anda Ankara'da deli gibi savunma sanayii ile alakalı projeler yapılıyor. Bu projeler mühendise ihtiyaç duyuyor. Mühendisin değerini belirleyen de 1.si ahlaktır 2.si ürettiği üründür. Üretmiyorsa bir mühendis değerli değildir. Şu anda piyasada düzgün iş yapan mühendise ihtiyaç var. Çocuklarınızı para kazanmak, itibar kazanmak için meslek sahibi yapmayın. Çünkü doktor olmak istemeyen ama zeki olduğundan dolayı doktor olan, cerrah olan bir cerrahın ameliyat masasına sen yatmak istermisin? İstemezsin, ben de istemem. İşini sevmeyen adama sevmediği işi yaptırmayın. Bir de şu var, doktor hastayı iyileştirir, tamirci bozulanı iyileştirir ama mühendis olmayanı yapar.
